نکات مهم جوشکاری آرگون

جوشکاری با استفاده از گاز آرگون در انواع مختلفی انجام می ‌شود. در زیر به برخی از مهم‌ ترین انواع جوشکاری با استفاده از آرگون اشاره می ‌کنیم:

1. جوشکاری :TIG (Tungsten Inert Gas) در این روش، از الکترود تنگستن استفاده می ‌شود که به وسیله جریان برق و گاز آرگون، قسمت‌ های متصل را جوش می‌ دهد. این روش برای جوشکاری فلزات نیمه‌ همگن و نازک، مخصوصاً آلومینیوم و استیل استنلس استفاده می ‌شود.

2. جوشکاری :MIG (Metal Inert Gas) در این روش، گاز آرگون به همراه سیم جوش به عنوان الکترود استفاده می ‌شود. در جوشکاری MIG، سیم جوش به صورت مداوم به سرعت به منطقه جوش تغذیه می‌ شود. در عین حال، گاز محافظ از تماس سیم جوش با هوا جلوگیری می ‌کند و منطقه جوش را محافظت می ‌کند.از این روش برای جوشکاری فلزاتی مانند فولاد کربنی و آلیاژهای آهنی استفاده می شود.

3. جوشکاری گاز TIG به عنوان پشتیبان :(Backing Gas TIG Welding) در این روش، گاز آرگون به عنوان یک گاز پشتیبان برای حفاظت از سطح استفاده می ‌شود. این روش معمولاً در جوشکاری از دو طرف کاربرد دارد و برای ایجاد اتصالات محکم و بی ‌نقص بسیار مهم است.

4. جوشکاری لیزری با استفاده از آرگون :(Laser Welding with Argon) در این روش، گاز آرگون به عنوان یک محافظ از منطقه جوشکاری در روش جوشکاری لیزری استفاده می‌ شود. این روش برای جوشکاری دقیق و با کیفیت بالا بر روی فلزاتی که نیاز به حداقل تنش و تغییر شکل دارند، مناسب است.

5. جوشکاری دیگر: علاوه بر این انواع اصلی، گاز آرگون در سایر روش ‌های جوشکاری نیز مانند جوشکاری پلاسمایی (Plasma Welding) و جوشکاری زیر پودری (Submerged Arc Welding) به عنوان گاز محافظ مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

استفاده از گاز آرگون در این جوشکاری ها بهبود کیفیت و دقت جوشکاری را تضمین می‌ کند و منجر به اتصالات محکم و بدون نقص می ‌شود.

جوشکاری با استفاده از گاز آرگون مزایا و معایب خاص خود را دارد. در زیر به این موارد اشاره می ‌کنیم:

برخی از عمده ترین مزایای استفاده از این روش جوشکاری به شرح زیر است:

1. کیفیت بالا: جوشکاری با گاز آرگون به دلیل عدم تداخل با فلزات و ایجاد محیط خنثی، اتصالات با کیفیت بالایی ایجاد می ‌کند. این اتصالات معمولاً بی ‌نقص و با تنش و تغییر شکل کمتری ایجاد می ‌شوند.

2. عدم تولید آلاینده ‌ها: گاز آرگون یک گاز بی‌ رنگ و بی ‌بو است و در فرآیند جوشکاری باعث حفاظت مناسب از منطقه جوش می ‌شود. این روش در مقایسه با روش ‌های دیگری که ممکن است نیاز به افزودن فلوکس یا الکترودهای پوشش ‌دار داشته باشند، از تولید آلاینده‌ ها جلوگیری می کند. این به معنای کاهش آلاینده ‌ها در منطقه جوش و ارتقاء کیفیت جوشکاری می ‌باشد. همچنین، این ویژگی منجر به ایجاد جوشکاری نظیف ‌تر و محیطی سالم‌ تر می ‌شود. از این‌ رو، جوشکاری با گاز آرگون معمولاً در صنایعی که به کاهش آلاینده‌ ها و دستیابی به جوش ‌های با کیفیت بالا علاقه دارند، مورد استفاده قرار می ‌گیرد.

3. قابلیت جوشکاری فلزات مختلف: گاز آرگون به عنوان یک محافظ عالی برای فلزات به کار می‌ رود و این امکان را فراهم می ‌کند که با فلزات مختلفی از جمله استیل، آلومینیوم، نیکل و تیتانیوم جوشکاری شود.

4. دقت و کنترل بالا: جوشکاری با استفاده از گاز آرگون امکان کنترل دقیق پارامترهای جوشکاری مانند جریان برق، جریان گاز، و سرعت حرکت الکترود را فراهم می ‌کند. این موضوع به خصوص در جوشکاری‌ های دقیق و انجام جوشکاری در مناطق محدود مهم است.

معایبی که ممکن است جوشکاری با آرگون داشته باشد به شرح زیر است:

1. هزینه گاز آرگون: گاز آرگون از گازهای نادر به حساب می ‌آید و هزینه آن نسبت به برخی گازهای دیگر بالاتر است. این موضوع می‌ تواند هزینه جوشکاری را افزایش دهد.

2. نیاز به تجهیزات خاص: جوشکاری با آرگون نیازمند تجهیزات و دستگاه‌ های خاصی است که باعث ایجاد هزینه بیشتر می شود و همچنین نیاز به نگهداری دارند.

3. سرعت جوشکاری کمتر: در برخی موارد، جوشکاری با استفاده از آرگون ممکن است سرعت کمتری داشته باشد نسبت به روش‌ های دیگر، که ممکن است در پروژه‌ هایی با زمان محدود مشکل ایجاد کند.

با این حال، با توجه به مزایا و معایب آن، جوشکاری با آرگون هنوز یکی از روش‌ های مورد استفاده گسترده در صنایع مختلف به شمار می رود.

تکنیک ‌های جوشکاری آرگون از موارد مهمی است که باید تکنسین ها و همچنین افرادی که قصد یادگیری و آموزش جوشکاری آرگون دارند حتما با آن ها آشنا باشند. این تکنیک ها به موارد زیر اشاره دارند:

1. تنظیم دقیق جریان برق و گاز: تنظیم دقیق جریان برق و جریان گاز آرگون بسیار مهم است. این پارامترها باید به طور دقیق با مشخصات فلزی مورد جوشکاری هماهنگ شوند. برای هر فلز و ضخامت متفاوت، مقادیر متفاوتی از این پارامترها مورد نیاز است.

2. انتخاب مناسب الکترود: انتخاب مناسب الکترود بسیار مهم است. الکترود یا سیم جوش باید با فلز مورد جوشکاری همخوانی داشته باشد. همچنین، قطر الکترود یا سیم جوش نیز باید با ضخامت فلز متناسب باشد.

3. تمیزی سطح جوشکاری: سطح مورد جوشکاری باید کاملاً تمیز و فاقد آلاینده‌ ها و روغن‌ ها باشد. استفاده از محلول ‌های تمیزکننده و دیگر روش ‌های تمیزی مناسب می ‌تواند کیفیت جوشکاری را بهبود دهد.

4. کنترل دقیق دما: انتظار می‌ رود که دمای فلز مورد جوشکاری به دقت کنترل شود. دمای اضافی یا نداشتن دمای کافی می ‌تواند منجر به اتصالات نامناسب و ضعیف شود. برای این منظور از دستگاه‌ های کنترل دما می ‌توان استفاده کرد.

5. مدیریت سرعت حرکت: سرعت حرکت الکترود یا سیم جوش بسیار مهم است. حرکت زیاد باعث افزایش حرارت و تغییرات ناخواسته در فلز می ‌شود، در حالی که حرکت کم باعث ایجاد جوش و اتصال ضعیف می ‌شود. باید سرعت حرکت را به دقت تنظیم کرد.

6. استفاده از تجهیزات حفاظتی: همواره باید از تجهیزات حفاظتی مناسب همچون ماسک جوشکاری، دستکش، لباس مخصوص و عینک محافظ استفاده کرد. جوشکاری با آرگون ممکن است تولید پرتوهای نوری و فرابنفش با توان بالا باشد و این مواد ممکن است برای چشم و پوست آسیب ‌آور باشند.

7. آموزش و تجربه: آموزش و تجربه از اهمیت بسیاری برخوردارند. جوشکاران باید آموزش مناسب ببینند و تا زمانی که مهارت‌ های لازم را کسب نکرده ‌اند، تحت نظر مربیان ماهر کار کنند.

آموزشگاه فنی و حرفه ای سروش جاوید برگزار کننده دوره آموزش جامع جوشکاری با ارائه مدارک معتبر و زیر نظر اساتید حرفه ای و متخصص این رشته ها برای علاقه مندان به این رشته ها می باشد.

همانطور که بیان شد جوشکاری با استفاده از گاز آرگون یک فرآیند حیاتی در صنایع مختلف است که باعث ایجاد اتصالات با کیفیت بالا و دقت بسیار بالا می ‌شود. استفاده از این روش جوشکاری دارای مزایا و معایبی است که در این مطلب به آن اشاره شد.

با رعایت تکنیک ‌های بهینه جوشکاری با آرگون، می ‌توان به ایجاد اتصالات با کیفیت بالا و دقت بیشتر در صنایع مختلف دست یافت و نقش مهمی در ارتقاء کیفیت تولید و ایمنی کارکنان ایفا کرد.